Μεταναστεύουν στην Αλβανία οι οικοδόμοι

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, Αλβανοί, Βούλγαροι και κάτοικοι άλλων βαλκανικών χωρών περνούσαν κατά χιλιάδες τα σύνορα για να βρουν δουλειά στη χώρα μας, προτιμώντας τα εδώ μεροκάματα, που ήταν πολύ υψηλότερα από αυτά της πατρίδας τους. Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει και η διαδρομή που ακολουθείται είναι αντίστροφη.

Η οικονομική κρίση, που χτύπησε τα τελευταία χρόνια τη χώρα, έπληξε ιδιαίτερα τους οικοδόμους και μια σειρά δεκάδων άλλων επαγγελμάτων που σχετίζονται με την οικοδομή. Έτσι, πολλοί Έλληνες άνεργοι μεταναστεύουν στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ μαζί με τις οικογένειές τους, για να βρουν εργασία ακόμη και με 400 και 500 ευρώ το μήνα, μήπως και καταφέρουν να επιβιώσουν.


ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΩΝΑ

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μακροχρόνια άνεργοι, κυρίως οικοδόμοι και τεχνίτες που, προκειμένου να κάθονται χωρίς να προσφέρουν τίποτα, παίρνουν τη μεγάλη απόφαση και περνούν τα σύνορα, για ένα μεροκάματο που κυμαίνεται από 7 έως 20 ευρώ. Υπάρχουν όμως και άλλες επιλογές, όπως του σερβιτόρου, που θεωρείται δουλειά αρκετά καλοπληρωμένη. Μάλιστα, το μεροκάματο σε επιχειρήσεις μαζικής εστίασης στην Αυλώνα και το Δυρράχιο φτάνει ακόμη και τα 40 ευρώ, καθώς ο τουρισμός αποτελεί «ανερχόμενη βιομηχανία» για τη γείτονα. Τα ίδια πάνω-κάτω ισχύουν και στη Βουλγαρία, με τα μεροκάματα να κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα, ενώ το κόστος ζωής είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό της χώρας μας.

ΔΡΑΜΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της τραγικής κατάστασης που επικρατεί στον κλάδο της οικοδομής είναι η πόλη της Δράμας, όπου χιλιάδες επαγγελματίες, αφού αδρανοποιήθηκαν, αναγκάστηκαν είτε να αλλάξουν επάγγελμα είτε να μεταναστεύσουν σε γειτονικές χώρες. Σύμφωνα με στοιχεία του Εργατικού Κέντρου, η Δράμα σήμερα αριθμεί λιγότερους από 300 οικοδόμους, ενώ πριν από μερικά χρόνια ο αριθμός τους ξεπερνούσε τους 1.500, με την ανεργία στον κλάδο να αγγίζει το 90%. Το ίδιο φαινόμενο συναντάμε στις περισσότερες πόλεις της βόρειας Ελλάδας, και κυρίως σε αυτές που βρίσκονται κοντά στα σύνορα.

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ

Τους Έλληνες μετανάστες ακολουθούν και πολλοί αλλοδαποί, οι οποίοι, μην μπορώντας πλέον να βρουν δουλειά στην Ελλάδα, επιστρέφουν στις χώρες τους, όχι μόνιμα, αλλά –όπως λένε– μέχρι να περάσει η κρίση και να φτιάξουν τα πράγματα. Ωστόσο η επιστροφή στην Αλβανία και η ζωή εκεί δεν είναι εύκολη υπόθεση. Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση των Τιράνων ενέκρινε μια στρατηγική για την υποστήριξη και επανένταξη των επαναπατριζομένων, που αποτελεί κι απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι περισσότεροι από αυτούς δεν μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα στη νέα πραγματικότητα, κυρίως λόγω των παιδιών τους. Τα περισσότερα από αυτά έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, όπου έχουν περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα, και θεωρούν ακόμη πιο δύσκολη την προσαρμογή στη νέα ζωή, αφού δεν είναι εξοικειωμένα με τη γλώσσα.

«Ζούμε με αξιοπρέπεια 130 χλμ. από το πατρικό μας»

Έχοντας συμπληρώσει τέσσερα χρόνια στην ανεργία και αφού χτύπησε διάφορες πόρτες για δουλειά, χωρίς όμως αποτέλεσμα, ο κ. Μάνος, 46 ετών, οικοδόμος από μικρό παιδί, μαζί με τη σύζυγό του κ. Ιφιγένεια από την Ηγουμενίτσα αποφάσισαν τον περασμένο Νοέμβριο να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αλβανία. «Από το 1991, όταν ξεκίνησα να εργάζομαι ως οικοδόμος, συνεργαζόμουν συνέχεια με αλλοδαπούς, κυρίως από την Αλβανία. Μάλιστα, με πολλούς από αυτούς δημιουργήσαμε πολύ δυνατές φιλίες, όπως αυτή με τον Έντι, με τον οποίο αργότερα γίναμε και κουμπάροι βαφτίζοντας το γιο του. Το 2009, ο Έντι με την οικογένειά του αποφάσισαν να επιστρέψουν στην πόλη τους, τη Χειμάρρα της Αλβανίας, καθώς δουλειά δεν υπήρχε ούτε για δείγμα στην Ηγουμενίτσα. Πέρυσι το καλοκαίρι αποφασίσαμε με τη σύζυγό μου να τους επισκεφθούμε, και αυτό που είδαμε μας άρεσε πραγματικά. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτούμε πολύ. Αμέσως φτιάξαμε τα χαρτιά μας και ήδη από το περασμένο φθινόπωρο είμαστε κάτοικοι Αλβανίας, μόλις 130 χιλιόμετρα από τα πατρικά μας, έχοντας δουλειά και οι δύο και, το σημαντικότερο, ζώντας πλέον αξιοπρεπώς».

Μαρία Καστρινάκη / tokarfi.gr